Süleyman Cevahir Dersim’in en önemli Ocaklarından Baba Mansur Ocağındandır 1938 Tertelesi’nde iki amcası götürülüp öldürülür. Ocakları basılır ve çok hakaret ve aşağılamalara da maruz kalırlar.
“Amcam kumandana diyor ki ‘ne ben, ne babam, ne de dedem silah taşıdı, biz silah taşımayız çünkü biz Seyidiz. Bize Seyit diye ceza verecekseniz biz razıyız ama biz asla silah taşımayız...”
1938 Eylül başlarında toplu katliamlara son verdiler ve köylere karakollar yapıyorlardı. Baba Mansurlu sakallı Seyitlerin sakallarını zorla kestiler. Taliplere gitmelerini yasakladılar. Hiç unutmam Mahmut Dede adında yaşlı bir amcamız vardı asker görmesin yoksa sakalını keser korkusu ile iki yıl boyunca evden dışarı çıkmadı ve evde öldü” (Hier fehlen irgendwo die Anführungsdzeichen.)
Süleyman Cevahir
1930 Şöbek Mazgirt
Söyleşi Tarihi ve yeri: 21 Nisan 2010 Mamekiye
Söyleşi Yapan : Yaşar Kaya & Cemal Taş
Süleyman Cevahir Dêsım de Bava Mosuru rawo. 38i de çê inu ra dı Seyıdu benê, kısenê. Bonê Jiare re heqeret u neqiye kenê.
“Apê mı qumandani ra vano ke ‘nê ez, nê piyê mı, nê ki khalıkê mı çhek gureto xo dest, ma çhek nêceme xo dest, çı ke ma Seyidime. Heke Seyid diye cırm dane ma ma rajiyme, hama karê mawo çhek nêbeno.”
“Tertele ra tepia esker dewu de qeraqol vıraşti. Herdisê Seyidu bırnay, kerd tomete ke şierê toluvu. Qê xo vira nêkon ju apê de ma bi, namê xo Momud bi, o dı serri qê çê ra tever nêveciya ke herdisa xo mebırnê. O zerrê çêyi de merd.”